Noszenie żon

Noszenie żon- jest to sport wywodzący się z Finlandii, mający swoje początki w XIX wieku. Obecnie główne zawody odbywają się w kolebce, czyli fińskim mieście Sonkajrvi. Nagrodą jest tyle litrów piwa, ile kilogramów waży kobieta zwycięzcy. Sport ten również uprawiany jest w Australii, Stanach Zjednoczonych, Hong Kongu i Estonii. Ostatnimi czasy stał się popularny w Azji. Pieszczotliwie nazywany jest : BHAARYAASAMETHAM

Zasady

Zasady konkurencji noszenie żon, są proste. Kto pierwszy doniesie swoją wybrankę na linie mety, pokonując specjalnie przygotowany tor przeszkód ten wygrywa. Technika nie jest jednak dowolna, trzeba dostosować się do jednego z góry narzuconego stylu i go utrzymać do końca wyscigu. Tor musi mieć 253,5 metra, posiadać 2 suche miejsca i jeden rów z wodą o głębokości około 1 metra. Kobieta zgłoszona do zawodów niekoniecznie musi być zamężna, można również pożyczyć żonę sasiada. Wymogiem jest jedynie wiek (powyżej 17 lat) i waga ( powyżej 49 kg). Tragarz musi nosić pas uciskowy na brzuch, a jego „bagaż” – kask ochronny. Ubezpieczenia zdrowotne załatwiane są we własnym zakresie. Obowiązuje całkowita zasada fair play. Wszyscy zawodnicy muszą okazywać radość, gdyż w przeciwnym wypadku mogą zostać zdyskfalifikowani. Podczas jednego wyścigu na torze znajdować się mogą jedynie dwie pary. Trzeba również zapłacić wpisowe w wysokości 50 euro. Najważniejsza zasada – wszyscy muszą fantastycznie się bawić :). Poza zwycięzcami biegu publiczność wybiera jeszcze nagrody specjalne dla najsilniejszego męża i dla najsympatyczniejszej pary, oraz wyróżnienie za najciekawszy kostium.

Historia

Pod koniec 1800 roku banda Herkko Rosvo-Ronkainena, zamieszkująca fińskie lasy zasłynęła tym , że dopuszczała się „kradzieży” kobiet z pobliskich wsi. Porwania wyglądały w ten sposób, że kobiety zarzucane były na barana i wynoszone biegiem w las. Okupem za nie często były duże ilości piwa. Był to również sposób na pokazanie swojej siły i sprawności. Nowi rekruci, którzy najszybciej wracali zostawali przyjęci do ścisłego grona bandy. W późniejszych latach często dochodziło do sytuacji, gdy młodzi mężczyźni z pobliskich wiosek porywali w podobny sposób młode kobiety, które potem zostawały ich żonami.